ايران با جام جهاني خداحافظي كرد
روزنامه وطن امروز در مطلبی با عنوان "مچ بند تفرقه افكن" علت جالبی برای عدم صعود ایران به جام جهانی را کشف کرد.
این روزنامه که صاحب امتیاز آن بذرپاش مدیرعامل شرکت سایپاست نوشت:
زمانی که میشی مورای ژاپنی در سوت خود دمید تا نتیجه پایانی ایران و کره‌جنوبی یک بر یک اعلام شود همان لحظه بلیت حضور ما در آفریقای جنوبی سوخت. چشم انتظار چه چیزی بودیم؟ تاریخ فوتبال ایران را تورق کنید تا ببینید در این کتاب قطور هیچگاه و در هیچ کجا فوتبال سعودی مددرسان ما نبوده است.
باز هم بسان چهار دوره گذشته این سعودی‌ها بودند که بیشترین ضرر را به ما رساندند؛ از شکست تیم دایی در تهران گرفته تا مساوی بدون گل در ریاض مقابل کره‌شمالی. این سرنوشت شوم ما برای صعود به جام‌جهاني‌بود و چه خوش خیال بودیم که بعد از تساوی در سئول، چشم انتظار مصاف عربستان و کره‌شمالی نشستیم تا یکی از آنها با کسب سه امتیاز، دیگری را حذف کند و ما به عنوان تیم سوم به مرحله پلی‌آف پا بگذاریم. اما آنچه در ریاض رخ داد یک دهن کجی بزرگ به فوتبال مستاصل ما بود؛ همان تیمی که علی دایی، پنج امتیاز حساس را به آنها هدیه داد چهارشنبه شب حتی قادر نبود برابر هواداران خودی از سد کره‌شمالی بگذرد و فوتبال ما اینچنین از قافله جهانی بازماند تا تنها نظاره‌گر جام‌جهاني2010 آفریقا باشیم.
قطبی: می‌دانستم دفاع یعنی مرگ
قطبی دو سال است در فوتبال ما فعالیت دارد اما نکته جالب درباره او این است که تابه امروز فرصتی پیش نیامده بود که پایان کار برسد و افشین بابت قول‌هایی که داده از مردم معذرت خواهی کند. در سال نخست وعده قهرمانی پرسپولیس را داد و سرانجام چنین کرد و فصل بعد در اواسط کار از تهران خارج شد تا سهمی در ناکامی قرمزها نداشته باشد. اما این بار او در لحظه پایان حضور داشت و وقتی با ناکامی مواجه شد شجاعانه همه چیز را به عهده گرفت: «شرمنده مردم ایران شدم که نتوانستم قولم را عملی کنم. زمانی تیم ملی را در اختیار گرفتم که 6 امتیاز داشت و بازگرداندن روحیه به این تیم کار ساده‌ای نبود اما با تلاش خود بازیکنان و سازماندهی خوب در وضعیت مناسبی قرار گرفتیم و معتقدم در این سه بازی سربلند شدیم». قطبی در ادامه تاکید کرد: «از روزی که سرمربی تیم ملی شدم به همه مردم ایران قول دادم که تیم را به جام‌جهاني‌می‌برم اما شرمنده هستم.
گاهی مسائل سازماندهی شده فنی و روحی برای رسیدن به هدف کافی نیست و شانس هم مورد نیاز است». قطبی سپس درباره بازی مقابل کره‌جنوبی حرف زد و اعلام کرد دفاعی که تیم انجام داد دستور او نبوده است: «در جریان بازی یک بر صفر برنده بودیم. من سال‌ها در کره‌جنوبی زندگی کرده‌ام و می‌دانم دفاعی بازی کردن در سئول یعنی مرگ. گرچه روی گلی که دریافت کردیم آنها سه نفر بودند و ما 6 نفر. پارک جی سونگ با بخت و اقبال توپ را تصاحب کرد و در نهایت ضربه آخر را به ما زد».
قطبی در پایان گله‌ای هم از کنفدراسیون فوتبال آسیا داشت که اجازه نداد بازی دو تیم همزمان انجام شود: «AFC و فیفا در حق فوتبال ایران کوتاهی کردند و معتقدم اگر بازی‌های این گروه همزمان برگزار می‌شد، کره‌شمالی و عربستان مقابل یکدیگر با استرس بازی می‌کردند.به هر حال به عنوان سرمربی این شکست را می‌پذیرم».
کفاشیان: صعود می‌کردیم زنگ تفریح می‌شدیم!
کمتر اتفاق می‌افتد میمیک صورت کفاشیان حالت خندان نداشته باشد اما روز گذشته این حادثه رخ داد و رئیس فدراسیون فوتبال برخلاف روز‌های دیگر چندان بشاش نبود.
او صحبت‌هایش را درباره حذف تیم ملی به شکل زیرکانه‌ای به عملکرد ضعیف دایی ربط داد و اینچنین شروع کرد:« برای صعود تیم ملی فوتبال به رقابت‌های جام‌جهاني همه کاری کردیم فقط از ابتدا قوی حرکت نکردیم. به طوری که شاهد بودیم که در چند مسابقه اخیر، تیم ملی دارای عملکردی به مراتب بهتر از رقابت‌های اول بود اما متأسفانه نتوانستیم موفق به صعود شویم».
کفاشیان اتفاقات چهارشنبه گذشته را دقیقا عکس هشت آذر سال 76 دانست و توضیح داد: «درباره صعود تیم ملی به رقابت‌های جام‌جهاني‌چند سناریو ممکن بود اتفاق بیفتد که برای ما در سئول بدترین سناریو اتفاق افتاد و ما به جام‌جهاني‌راه نیافتیم. همین شرایط در ملبورن پیش آمد و تیم ملی با به وقوع پیوستن بهترین سناریو راهی جام‌جهاني‌شد اما در هر صورت عدم صعود تیم ملی به رقابت‌های جام‌جهاني‌چیزی از شایستگی‌های تیم ملی، کادر فنی و بازیکنان کم نخواهد کرد».
اما قسمت جالب حرف‌های او به جایی مربوط می‌شد که نرفتن به جام‌جهاني‌را از زاویه دیگری مثبت دانست: «تیم ملی ایران از تیم‌هایی همچون کره‌شمالی ، کره‌جنوبی و عربستان چیزی کم نداشت اما باید قبول کرد که خیلی هم بیشتر و تواناتر از این تیم‌ها نبود. در این شرایط اگر تیم به جام‌جهاني‌هم صعود می‌کرد باز هم نمی‌توانست دارای عملکرد قابل قبولی باشد. تیم ملی ایران شایسته این نیست که در رقابت‌های جام‌جهاني‌برای تیم‌های دیگر زنگ تفریح باشد». آیا افشین قطبی همچنان به عنوان سرمربی تیم ملی در سمت خود ابقا می‌شود؟ علی کفاشیان همچنين از تمدید قرارداد قطبی حمایت کرد: «در اولین فرصت با افشین قطبی در این‌باره صحبت خواهیم کرد. نظر ما برای ماندن او مثبت است و با این توضیح 50درصد مساله حل شده است. حالا باید نظر او را بدانیم و ببینیم آیا تمایلی به ماندن در تیم ملی دارد یا نه».
دستبند تفرقه‌افکن
علی کفاشیان درباره دستبند‌های سبز شش ملی‌پوش، موضع منفعلانه‌ای گرفت و در این باره اظهار بی‌اطلاعی کرد اما پورحیدری و مهدی تاج که در سئول حضور داشتند به گونه‌ای سعی کردند این دستبند‌ها را به عقاید مذهبی این شش نفر منوط کنند اما واقعیت چیز دیگری بود. چند روز قبل از این مصاف، زمزمه‌هایی در این باره شنیده می‌شد و همزمان با اغتشاشات تهران بعضی از ملی‌پوشان سعی داشتند با استفاده از این نماد وارد زمین شوند تا مواضع خود را اینچنین اعلام کنند؛ اتفاقی که بحث‌های فراوانی را به وجود آورد و موجب ایجاد چنددستگی میان ملی‌پوشان شد. سرمربی تیم که در متن جریان قرار داشت از بازیکنان خواست با این رفتار موجب از بین رفتن همبستگی تیمی نشوند اما سرانجام شش بازیکن برخلاف دیگر اعضای تیم عمل کردند تا در 45دقیقه نخست شاهد این حرکت نمادین و تفرقه‌افکن باشیم. جالب اينجاست كه برخي از اين بازيكنان در جهت ترغيب ساير ملي‌پوشان نيز برآمده بودند كه با مخالفت آنها روبرو شدند. وقتی همبستگی در تیم وجود نداشته باشد و بازیکنانی به خود اجازه دهند برخلاف دیگر اعضای تیم تصمیم‌گیری کنند، آن وقت شکست و ناکامی اتفاق چندان عجیبی نیست.
این روزنامه که صاحب امتیاز آن بذرپاش مدیرعامل شرکت سایپاست نوشت:
زمانی که میشی مورای ژاپنی در سوت خود دمید تا نتیجه پایانی ایران و کره‌جنوبی یک بر یک اعلام شود همان لحظه بلیت حضور ما در آفریقای جنوبی سوخت. چشم انتظار چه چیزی بودیم؟ تاریخ فوتبال ایران را تورق کنید تا ببینید در این کتاب قطور هیچگاه و در هیچ کجا فوتبال سعودی مددرسان ما نبوده است.
باز هم بسان چهار دوره گذشته این سعودی‌ها بودند که بیشترین ضرر را به ما رساندند؛ از شکست تیم دایی در تهران گرفته تا مساوی بدون گل در ریاض مقابل کره‌شمالی. این سرنوشت شوم ما برای صعود به جام‌جهاني‌بود و چه خوش خیال بودیم که بعد از تساوی در سئول، چشم انتظار مصاف عربستان و کره‌شمالی نشستیم تا یکی از آنها با کسب سه امتیاز، دیگری را حذف کند و ما به عنوان تیم سوم به مرحله پلی‌آف پا بگذاریم. اما آنچه در ریاض رخ داد یک دهن کجی بزرگ به فوتبال مستاصل ما بود؛ همان تیمی که علی دایی، پنج امتیاز حساس را به آنها هدیه داد چهارشنبه شب حتی قادر نبود برابر هواداران خودی از سد کره‌شمالی بگذرد و فوتبال ما اینچنین از قافله جهانی بازماند تا تنها نظاره‌گر جام‌جهاني2010 آفریقا باشیم.
قطبی: می‌دانستم دفاع یعنی مرگ
قطبی دو سال است در فوتبال ما فعالیت دارد اما نکته جالب درباره او این است که تابه امروز فرصتی پیش نیامده بود که پایان کار برسد و افشین بابت قول‌هایی که داده از مردم معذرت خواهی کند. در سال نخست وعده قهرمانی پرسپولیس را داد و سرانجام چنین کرد و فصل بعد در اواسط کار از تهران خارج شد تا سهمی در ناکامی قرمزها نداشته باشد. اما این بار او در لحظه پایان حضور داشت و وقتی با ناکامی مواجه شد شجاعانه همه چیز را به عهده گرفت: «شرمنده مردم ایران شدم که نتوانستم قولم را عملی کنم. زمانی تیم ملی را در اختیار گرفتم که 6 امتیاز داشت و بازگرداندن روحیه به این تیم کار ساده‌ای نبود اما با تلاش خود بازیکنان و سازماندهی خوب در وضعیت مناسبی قرار گرفتیم و معتقدم در این سه بازی سربلند شدیم». قطبی در ادامه تاکید کرد: «از روزی که سرمربی تیم ملی شدم به همه مردم ایران قول دادم که تیم را به جام‌جهاني‌می‌برم اما شرمنده هستم.
گاهی مسائل سازماندهی شده فنی و روحی برای رسیدن به هدف کافی نیست و شانس هم مورد نیاز است». قطبی سپس درباره بازی مقابل کره‌جنوبی حرف زد و اعلام کرد دفاعی که تیم انجام داد دستور او نبوده است: «در جریان بازی یک بر صفر برنده بودیم. من سال‌ها در کره‌جنوبی زندگی کرده‌ام و می‌دانم دفاعی بازی کردن در سئول یعنی مرگ. گرچه روی گلی که دریافت کردیم آنها سه نفر بودند و ما 6 نفر. پارک جی سونگ با بخت و اقبال توپ را تصاحب کرد و در نهایت ضربه آخر را به ما زد».
قطبی در پایان گله‌ای هم از کنفدراسیون فوتبال آسیا داشت که اجازه نداد بازی دو تیم همزمان انجام شود: «AFC و فیفا در حق فوتبال ایران کوتاهی کردند و معتقدم اگر بازی‌های این گروه همزمان برگزار می‌شد، کره‌شمالی و عربستان مقابل یکدیگر با استرس بازی می‌کردند.به هر حال به عنوان سرمربی این شکست را می‌پذیرم».
کفاشیان: صعود می‌کردیم زنگ تفریح می‌شدیم!
کمتر اتفاق می‌افتد میمیک صورت کفاشیان حالت خندان نداشته باشد اما روز گذشته این حادثه رخ داد و رئیس فدراسیون فوتبال برخلاف روز‌های دیگر چندان بشاش نبود.
او صحبت‌هایش را درباره حذف تیم ملی به شکل زیرکانه‌ای به عملکرد ضعیف دایی ربط داد و اینچنین شروع کرد:« برای صعود تیم ملی فوتبال به رقابت‌های جام‌جهاني همه کاری کردیم فقط از ابتدا قوی حرکت نکردیم. به طوری که شاهد بودیم که در چند مسابقه اخیر، تیم ملی دارای عملکردی به مراتب بهتر از رقابت‌های اول بود اما متأسفانه نتوانستیم موفق به صعود شویم».
کفاشیان اتفاقات چهارشنبه گذشته را دقیقا عکس هشت آذر سال 76 دانست و توضیح داد: «درباره صعود تیم ملی به رقابت‌های جام‌جهاني‌چند سناریو ممکن بود اتفاق بیفتد که برای ما در سئول بدترین سناریو اتفاق افتاد و ما به جام‌جهاني‌راه نیافتیم. همین شرایط در ملبورن پیش آمد و تیم ملی با به وقوع پیوستن بهترین سناریو راهی جام‌جهاني‌شد اما در هر صورت عدم صعود تیم ملی به رقابت‌های جام‌جهاني‌چیزی از شایستگی‌های تیم ملی، کادر فنی و بازیکنان کم نخواهد کرد».
اما قسمت جالب حرف‌های او به جایی مربوط می‌شد که نرفتن به جام‌جهاني‌را از زاویه دیگری مثبت دانست: «تیم ملی ایران از تیم‌هایی همچون کره‌شمالی ، کره‌جنوبی و عربستان چیزی کم نداشت اما باید قبول کرد که خیلی هم بیشتر و تواناتر از این تیم‌ها نبود. در این شرایط اگر تیم به جام‌جهاني‌هم صعود می‌کرد باز هم نمی‌توانست دارای عملکرد قابل قبولی باشد. تیم ملی ایران شایسته این نیست که در رقابت‌های جام‌جهاني‌برای تیم‌های دیگر زنگ تفریح باشد». آیا افشین قطبی همچنان به عنوان سرمربی تیم ملی در سمت خود ابقا می‌شود؟ علی کفاشیان همچنين از تمدید قرارداد قطبی حمایت کرد: «در اولین فرصت با افشین قطبی در این‌باره صحبت خواهیم کرد. نظر ما برای ماندن او مثبت است و با این توضیح 50درصد مساله حل شده است. حالا باید نظر او را بدانیم و ببینیم آیا تمایلی به ماندن در تیم ملی دارد یا نه».
دستبند تفرقه‌افکن
علی کفاشیان درباره دستبند‌های سبز شش ملی‌پوش، موضع منفعلانه‌ای گرفت و در این باره اظهار بی‌اطلاعی کرد اما پورحیدری و مهدی تاج که در سئول حضور داشتند به گونه‌ای سعی کردند این دستبند‌ها را به عقاید مذهبی این شش نفر منوط کنند اما واقعیت چیز دیگری بود. چند روز قبل از این مصاف، زمزمه‌هایی در این باره شنیده می‌شد و همزمان با اغتشاشات تهران بعضی از ملی‌پوشان سعی داشتند با استفاده از این نماد وارد زمین شوند تا مواضع خود را اینچنین اعلام کنند؛ اتفاقی که بحث‌های فراوانی را به وجود آورد و موجب ایجاد چنددستگی میان ملی‌پوشان شد. سرمربی تیم که در متن جریان قرار داشت از بازیکنان خواست با این رفتار موجب از بین رفتن همبستگی تیمی نشوند اما سرانجام شش بازیکن برخلاف دیگر اعضای تیم عمل کردند تا در 45دقیقه نخست شاهد این حرکت نمادین و تفرقه‌افکن باشیم. جالب اينجاست كه برخي از اين بازيكنان در جهت ترغيب ساير ملي‌پوشان نيز برآمده بودند كه با مخالفت آنها روبرو شدند. وقتی همبستگی در تیم وجود نداشته باشد و بازیکنانی به خود اجازه دهند برخلاف دیگر اعضای تیم تصمیم‌گیری کنند، آن وقت شکست و ناکامی اتفاق چندان عجیبی نیست.
پنجره
ویژه های سایه